PRZYGOTOWANIA DO SZKOŁY
ponad 11 lat temu
Jak umilić dziecku myśli o szkole i pomóc mu przezwyciężyć strach przed nowym miejscem?
Dzieci nie wiedzą, czego mogą się spodziewać w szkole. Ich bogata wyobraźnia dostarcza im niezapomnianych wrażeń, jednak często nie do końca zgodnych z rzeczywistością i niekoniecznie przyjemnych. Pojawiają się kolejne pytania, kolejne lęki, kolejne wątpliwości. Jak każdy kochający rodzic chcesz pomóc swojemu maluchowi przezwyciężyć strach i nastawić pozytywnie do rozpoczynającego się niedługo nowego roku szkolnego, pierwszego w życiu Twojego dziecka.
Dzieci nie wiedzą, czego mogą się spodziewać w szkole. Ich bogata wyobraźnia dostarcza im niezapomnianych wrażeń, jednak często nie do końca zgodnych z rzeczywistością i niekoniecznie przyjemnych. Pojawiają się kolejne pytania, kolejne lęki, kolejne wątpliwości. Jak każdy kochający rodzic chcesz pomóc swojemu maluchowi przezwyciężyć strach i nastawić pozytywnie do rozpoczynającego się niedługo nowego roku szkolnego, pierwszego w życiu Twojego dziecka.
Mapa myśli
Jak wytworzyć pozytywne nastawienie? Przez ćwiczenia i zabawy związane z tematyką szkoły oraz rozmowy. Dziecko chętnie posłucha wspomnień swoich rodziców, dowie się co oni myślą o szkole, czego się bali i jak sobie radzili ze swoimi lękami. Proponuję wykonać mapkę myśli w formie zabawy z dzieckiem.
Usiądźcie całą rodziną w pokoju i połóżcie przed sobą kartki (każde swoją) z napisem SZKOŁA na środku. Waszym zadaniem jest narysowanie lub napisanie na tej kartce wszystkich skojarzeń i myśli ze słowem „szkoła”. Po skończeniu każdy uczestnik prezentuje swoją „mapę” – najlepiej, jak zacznie jeden z rodziców. Pokaż dziecku stworzoną przez siebie mapę myśli związanych, opowiedz dlaczego takie a nie inne skojarzenia wiążą się z Twoimi wspomnieniami o szkole. Dzięki takiemu przedstawieniu swoich przeżyć i historii z lat szkolnych, szkoła zacznie nabierać dla malucha realnego, ludzkiego wymiaru. Dziecko dowie się o tym, jacy byli rodzice w jego wieku, co przeżywali i w jaki sposób sobie radzili ze szkołą, pozna zabawne historie szkolne rodziców, dowie się, jak przygotowywali się do szkoły i czym się cieszyli. Opowiadajcie sobie wzajemnie historie, słuchajcie tego, co Wasza pociecha ma do powiedzenia, śmiejcie się i wspólnie przeżywajcie opowieści. W ten sposób macie szansę wytworzyć atmosferę radosnego oczekiwania, która pomoże Waszej rodzinie przebrnąć przez początki szkolnego życia. Taka forma zabawy służy pozbyciu się strachu u dziecka i pokazaniu mu, że szkoła jest tylko kolejnym etapem w jego życiu, czasem dobrej zabawy, ale i pracy związanej z nauką.
Akceptacja i oczekiwania
Drugim, nieco trudniejszym tematem, który również można przedyskutować w formie mapy myśli są oczekiwania wobec szkoły. Podobnie jak powyżej, na środku kartki wpisz słowo „szkoła”, a dookoła wypisz bądź narysuj to, czego oczekujesz od szkoły. Twoje dziecko niech zrobi to samo na swojej kartce. Wspólnie przyjrzyjcie się wynikom i przedyskutujcie je. Dzięki temu Ty dowiesz się, czego oczekuje Twoje dziecko, jak ono postrzega to, co szkoła może mu zaoferować. Ono natomiast dowie się, czego Ty spodziewasz się od miejsca, do którego ono niedługo pójdzie.
Dla Ciebie, jako rodzica, ta zabawa jest samopoznaniem i konfrontacją ze swoimi oczekiwaniami wobec szkoły i własnego dziecka. Zastanów się więc, czy:
- Twoje oczekiwania współgrają z celami?
- nie oczekujesz zbyt wiele albo przeciwnie – nie masz zbyt niskich oczekiwań?
- czego możesz się dowiedzieć o swoim dziecku i partnerze dzięki temu ćwiczeniu?
Spełnianie oczekiwań jest powolnym procesem, wymagającym dużego pokładu cierpliwości, sił i poznania granic własnych możliwości. Ponadto ważna jest akceptacja – siebie samego oraz tego, czego zmienić już się nie da. Przyjrzyj się własnym możliwościom. Nie zastanawiaj się, czy je wykorzystywałaś dobrze ani nie obwiniaj się, jeśli zostały one niewykorzystane. Aby poznać swoje możliwości i lepiej poznać siebie, odpowiedz sobie na poniższe pytania:
- Jak szybko przystosowuję się do oczekiwań innych?
- Czy potrafię dostosowywać się i przestrzegać wyznaczonych reguł?
- Czy posiadam umiejętność koncentracji na tym, co w danej chwili robię?
- Jak często odczuwam radość?
- Czy często poddaję się nastrojowi smutku?
- Czy panuję nad emocjami? Działam emocjonalnie, czy rozważnie?
- Czy moje działania są intuicyjne?
- Jak szybko się męczę?
Zastanów się, w jakim stopniu Twoje dziecko jest do Ciebie podobne? Czy jego reakcje są zbieżne z Twoimi? Nawet jeśli nie są nie oznacza to, że jest z nim coś nie tak. Pamiętaj, że każdy człowiek jest inny, każdy w inny sposób przeżywa dane sytuacje i inaczej na nie reaguje. To, że Ty reagujesz impulsywnie i szybko nie oznacza, że Twój powolny maluch nie nadąży za pozostałymi dziećmi.
Mój „konik”
Kolejnym punktem, któremu warto się przyjrzeć, a który może okazać się niezwykle pomocny we wzajemnym zrozumieniu siebie, jest rozmowa na tematy zainteresowań. Znów w gronie rodzinnym na pustych kartkach wypiszcie około 10 zainteresowań, które macie – rzeczy, które sprawiają radość, hobby. To, że urodziło się potomstwo nie oznacza utraty zainteresowań i porzucenia tego, co dotąd było ważne. Pokaż swojemu dziecku, co lubisz robić, czym się interesujesz. Ono nie musi podzielać Twoich zainteresowań, ale warto, aby doświadczyło tego, co Tobie sprawia radość. Niech pozna Cię od tej strony, zobaczy Cię szczęśliwego, niech towarzyszy podczas łowienia ryb, majsterkowania czy gotowania. Niech obserwuje Twoją radość i niech uczy się czerpać satysfakcję z nawet najbardziej zwyczajnych czynności. Bo wszystkie one mają swój urok, jeśli tylko robi się je z radością. Poznając swoje wzajemne zainteresowania odkrywamy na nowo drugiego człowieka, czasem zostajemy zarażeni pasją drugiej osoby. Ale dzięki temu poznajemy też cechy partnera czy dziecka, dowiadujemy się co on sam myśli o sobie. Żeby to sprawdzić, możesz przygotować kolejne kartki. Niech każdy z Was napisze po 5 swoich zalet oraz rzeczy, z których jest dumne. Wspólna analiza pomoże Wam bardziej zbliżyć się do siebie, dzięki czemu więź między Wami się umocni.
Przedstawione powyżej formy zabawy z dzieckiem mogą stanowić ważny element przezwyciężeniu lęku przed szkołą. Dziecko poznaje tę instytucję od zupełnie innej strony – ze wspomnień rodziców, z zabawy i skojarzeń na jej temat. Ponadto opisane przeze mnie ćwiczenia pomagają lepiej zrozumieć siebie i swoich bliskich oraz dowiedzieć się o nich nieco więcej. Dla Ciebie jako rodzica to ćwiczenie jest ponadto szansą lepszego poznania oczekiwań i lęków dziecka związanych ze szkołą.
Autor: Chanthy E. Chwiałkowska, www.chanthy.pl
Usiądźcie całą rodziną w pokoju i połóżcie przed sobą kartki (każde swoją) z napisem SZKOŁA na środku. Waszym zadaniem jest narysowanie lub napisanie na tej kartce wszystkich skojarzeń i myśli ze słowem „szkoła”. Po skończeniu każdy uczestnik prezentuje swoją „mapę” – najlepiej, jak zacznie jeden z rodziców. Pokaż dziecku stworzoną przez siebie mapę myśli związanych, opowiedz dlaczego takie a nie inne skojarzenia wiążą się z Twoimi wspomnieniami o szkole. Dzięki takiemu przedstawieniu swoich przeżyć i historii z lat szkolnych, szkoła zacznie nabierać dla malucha realnego, ludzkiego wymiaru. Dziecko dowie się o tym, jacy byli rodzice w jego wieku, co przeżywali i w jaki sposób sobie radzili ze szkołą, pozna zabawne historie szkolne rodziców, dowie się, jak przygotowywali się do szkoły i czym się cieszyli. Opowiadajcie sobie wzajemnie historie, słuchajcie tego, co Wasza pociecha ma do powiedzenia, śmiejcie się i wspólnie przeżywajcie opowieści. W ten sposób macie szansę wytworzyć atmosferę radosnego oczekiwania, która pomoże Waszej rodzinie przebrnąć przez początki szkolnego życia. Taka forma zabawy służy pozbyciu się strachu u dziecka i pokazaniu mu, że szkoła jest tylko kolejnym etapem w jego życiu, czasem dobrej zabawy, ale i pracy związanej z nauką.
Akceptacja i oczekiwania
Drugim, nieco trudniejszym tematem, który również można przedyskutować w formie mapy myśli są oczekiwania wobec szkoły. Podobnie jak powyżej, na środku kartki wpisz słowo „szkoła”, a dookoła wypisz bądź narysuj to, czego oczekujesz od szkoły. Twoje dziecko niech zrobi to samo na swojej kartce. Wspólnie przyjrzyjcie się wynikom i przedyskutujcie je. Dzięki temu Ty dowiesz się, czego oczekuje Twoje dziecko, jak ono postrzega to, co szkoła może mu zaoferować. Ono natomiast dowie się, czego Ty spodziewasz się od miejsca, do którego ono niedługo pójdzie.
Dla Ciebie, jako rodzica, ta zabawa jest samopoznaniem i konfrontacją ze swoimi oczekiwaniami wobec szkoły i własnego dziecka. Zastanów się więc, czy:
- Twoje oczekiwania współgrają z celami?
- nie oczekujesz zbyt wiele albo przeciwnie – nie masz zbyt niskich oczekiwań?
- czego możesz się dowiedzieć o swoim dziecku i partnerze dzięki temu ćwiczeniu?
Spełnianie oczekiwań jest powolnym procesem, wymagającym dużego pokładu cierpliwości, sił i poznania granic własnych możliwości. Ponadto ważna jest akceptacja – siebie samego oraz tego, czego zmienić już się nie da. Przyjrzyj się własnym możliwościom. Nie zastanawiaj się, czy je wykorzystywałaś dobrze ani nie obwiniaj się, jeśli zostały one niewykorzystane. Aby poznać swoje możliwości i lepiej poznać siebie, odpowiedz sobie na poniższe pytania:
- Jak szybko przystosowuję się do oczekiwań innych?
- Czy potrafię dostosowywać się i przestrzegać wyznaczonych reguł?
- Czy posiadam umiejętność koncentracji na tym, co w danej chwili robię?
- Jak często odczuwam radość?
- Czy często poddaję się nastrojowi smutku?
- Czy panuję nad emocjami? Działam emocjonalnie, czy rozważnie?
- Czy moje działania są intuicyjne?
- Jak szybko się męczę?
Zastanów się, w jakim stopniu Twoje dziecko jest do Ciebie podobne? Czy jego reakcje są zbieżne z Twoimi? Nawet jeśli nie są nie oznacza to, że jest z nim coś nie tak. Pamiętaj, że każdy człowiek jest inny, każdy w inny sposób przeżywa dane sytuacje i inaczej na nie reaguje. To, że Ty reagujesz impulsywnie i szybko nie oznacza, że Twój powolny maluch nie nadąży za pozostałymi dziećmi.
Mój „konik”
Kolejnym punktem, któremu warto się przyjrzeć, a który może okazać się niezwykle pomocny we wzajemnym zrozumieniu siebie, jest rozmowa na tematy zainteresowań. Znów w gronie rodzinnym na pustych kartkach wypiszcie około 10 zainteresowań, które macie – rzeczy, które sprawiają radość, hobby. To, że urodziło się potomstwo nie oznacza utraty zainteresowań i porzucenia tego, co dotąd było ważne. Pokaż swojemu dziecku, co lubisz robić, czym się interesujesz. Ono nie musi podzielać Twoich zainteresowań, ale warto, aby doświadczyło tego, co Tobie sprawia radość. Niech pozna Cię od tej strony, zobaczy Cię szczęśliwego, niech towarzyszy podczas łowienia ryb, majsterkowania czy gotowania. Niech obserwuje Twoją radość i niech uczy się czerpać satysfakcję z nawet najbardziej zwyczajnych czynności. Bo wszystkie one mają swój urok, jeśli tylko robi się je z radością. Poznając swoje wzajemne zainteresowania odkrywamy na nowo drugiego człowieka, czasem zostajemy zarażeni pasją drugiej osoby. Ale dzięki temu poznajemy też cechy partnera czy dziecka, dowiadujemy się co on sam myśli o sobie. Żeby to sprawdzić, możesz przygotować kolejne kartki. Niech każdy z Was napisze po 5 swoich zalet oraz rzeczy, z których jest dumne. Wspólna analiza pomoże Wam bardziej zbliżyć się do siebie, dzięki czemu więź między Wami się umocni.
Przedstawione powyżej formy zabawy z dzieckiem mogą stanowić ważny element przezwyciężeniu lęku przed szkołą. Dziecko poznaje tę instytucję od zupełnie innej strony – ze wspomnień rodziców, z zabawy i skojarzeń na jej temat. Ponadto opisane przeze mnie ćwiczenia pomagają lepiej zrozumieć siebie i swoich bliskich oraz dowiedzieć się o nich nieco więcej. Dla Ciebie jako rodzica to ćwiczenie jest ponadto szansą lepszego poznania oczekiwań i lęków dziecka związanych ze szkołą.
Autor: Chanthy E. Chwiałkowska, www.chanthy.pl
Źródło: abcprzedszkola.pl