PRZEDSZKOLE MIEJSKIE NR 44 W SOSNOWCU

Jak sobie radzić z przestymulowaniem dziecka?

rok temu

Jak sobie radzić z przestymulowaniem dziecka?

W ostatnim czasie często poruszanym tematem w mediach jest przebodźcowanie. W dzisiejszych czasach wyzwaniem każdego człowieka jest walka z przebodźcowaniem, z powodu wszechstronnego przytłoczenia bodźcami wzrokowymi i słuchowymi. Coraz częściej nasze dzieci są narażone na uczucie obciążenia psychicznego i fizycznego od nadmiaru bodźców – hałaśliwego otoczenia, włączonych telewizorów, grającej muzyki. Układ nerwowy dziecka jest bardzo wrażliwy już od momentu narodzin. W momencie, gdy dziecko dostaje zbyt dużą ilość bodźców zewnętrznych, jego układ nerwowy ulega nadmiernemu pobudzeniu, przez co dziecko nie jest w stanie sobie z tym poradzić i dochodzi do przebodźcowania.

Do najczęstszych objawów przebodźcowania u dzieci należą takie objawy jak:

  • trudności z koncentracją, szybka irytacja,

  • nadmierne pobudzenie lub zmęczenie,

  • uczucie niepokoju, lękliwość,

  • marudzenie, narzekanie,

  • niestabilność emocjonalna, płaczliwość,

  • wybuchy złości, a nawet zachowania agresywne,

  • trudności w relacjach z innymi,

  • problemy ze snem – trudności w zasypianiu oraz nocne wybudzanie się z krzykiem,

  • odcinanie się od bodźców (uciekanie do innego pomieszczenia, chowanie się, zasłanianie uszu lub oczu oraz „zawieszenie” - dziecko patrzy przed siebie, zdaje się być pogrążone w myślach).

Czego unikać, by nie doprowadzić do powyższych objawów?

  • zbyt długiego i/lub intensywnego spędzania czasu przed ekranami telewizorów, telefonów i komputerów,

  • zbyt długiego spędzania czasu w hałaśliwym otoczeniu – głośne imprezy, zatłoczone miejsca,

  • długotrwałego użytkowania głośnych, świecących zabawek,

  • energicznych zabaw przed snem,

  • dużej ilości zajęć dodatkowych – dziecko zamiast czerpać korzyści z rozwijanych pasji, czuje się przemęczone zbyt dużą ilością zajęć.

Co należy wprowadzić?

  • stały rytm dnia – pory posiłków, godziny zasypiania i zabaw w ciągu dnia,

  • wieczorną rutynę – porę kąpieli, czas na wyciszenie, czytanie do snu,

  • zabawy samoregulujące i wyciszające.

Przykłady zabaw wyciszających i samoregulujących:

  1. Ćwiczenia oddechowe:

  • pizza – zadaniem dziecka jest wyobrażenie sobie na dłoni kawałka gorącej i pachnącej pizzy, następnie powąchanie jej nosem i studzenie wydmuchiwanym powietrzem przez usta.

  • Oddychanie z maskotką – dziecko kładzie się na plecach, na brzuchu rodzic kładzie mu ulubioną przytulankę. Dziecko ma za zadanie równo i miarowo oddychać oraz przyglądać się, co dzieje się z maskotką,

  • dmuchanie wiatraczka,

  • zdmuchiwanie domków z kart,

  • chuchanie na lusterko, następnie malowanie na nim wzorków palcem.

    Przy tych ćwiczeniach ważne jest, by dziecko wdychało powietrze nosem, a wydychało buzią.

  1. Ćwiczenia uwalniające napięcie:

  • napinanie mięśni rąk, nóg, brzucha i powolne ich rozluźnianie,

  • energiczne bieganie do muzyki, następnie stanięcie w bezruchu przy zatrzymaniu muzyki,

  • zabawa w balon – dziecko nabiera powietrze w usta i powoli wydmuchuje, biega po pomieszczeniu, udając balon, z którego uchodzi powietrze.

    3. Ćwiczenia wyciszające i poprawiające koncentrację:

    Warto wprowadzić również zabawy z zamkniętymi oczami:

  • odgadywanie nazw potraw poprzez smak,

  • odgadywanie kształtów zabawek poprzez dotyk,

  • odgadywanie innych przedmiotów poprzez węch (herbata, świeczka),

  • wysłuchiwanie spokojnej muzyki,

  • wysłuchiwanie czytanej przez rodzica bajki.

Drogi rodzicu,

obserwuj zachowanie swojego dziecka, wysłuchaj go uważnie – być może to, co widzisz jest wynikiem zbyt dużej ilości bodźców w jego otoczeniu. Należy pamiętać, że każde dziecko ma indywidualny próg tolerancji na bodźce wzrokowe, słuchowe i dotykowe. Niektóre będą potrzebowały dużej stymulacji, inne przeciwnie. Wymienione zabawy i ćwiczenia są tylko przykładem, należy je dostosować indywidualnie do dziecka. Istotne jest zachowanie równowagi przy doborze atrakcji, zabaw i zajęć dodatkowych dla dziecka.
 

Opracowanie:

Psycholog Milena Gala